سالگرد امام جماعت مرحوم مسجد صاحب الزمان عج
- ۱۵ نظر
- ۰۶ مهر ۹۳ ، ۲۱:۰۹
نام: سید محمد علی نام خانوادگی : نجفی یزدی نام پدر : سیدمحمدباقر
تاریخ تولد : ۱۳۲۶ تاریخ رحلت : ۶ مهر ۱۳۷۶
مزار : بهشت زهرای تهران- قطعه ۵۷ - ردیف ۱ - شماره ۱۹
امام جماعت مسجد صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه در مهرآبادجنوبی خیابان تفرش
امام جماعت مسجد المهدی عجل الله تعالی فرجه در خیابان ستارخان
واعظ شهیر رزمندگان اسلام در قرارگاه های عملیاتی و هیئت خانواده شهدای مسجد قندی و هیئت های رزمندگان لشکر ۲۷ حضرت رسول(صلی الله علیه و آله و سلم)
برادر شهید حسن نجفی یزدی
فعال در بحبوحه ی روزهای قبل از انقلاب تا پایان جنگ ۸ ساله عراق علیه ایران
فرزندان : محمد- حمید- حسین- رضا- حامد
برادران : حسین- حسن- محمد
سید محمد علی نجفی یزدی در سال ۱۳۲۶ هجری شمسی ، در شهر مقدس نجف قدم به عالم خاک نهاد . پدرش حاج سید محمد باقر نجفی یزدی (ره) بود. نَسَب او و پدرانش را به امام حسن مجتبی(ع) می رسانند .
اساتید ایشان :
علامه امینی صاحب کتاب الغدیر
حاج شیخ احمد مجتهدی تهرانی ،
حاج آقا مجتبی تهرانی
حاج شیخ عبدالکریم حق شناس ،
حضرت آیت الله جوادی آملی (حفظه الله)
و مرحوم ابوی ایشان سید محمد باقر نجفی ،
مجتهد در توحید
دائم البکاء بود و طوری اشک میریخت که گویی از چشمانش چشمه جوشیده است . جلسات سخنرانی او مشحون از نکات بدیع عرفانی و توحیدی بود ، مرحوم شفیعی به ایشان میفرمود :« شما در توحید به اجتهاد رسیده اید »
بسیار بر عبادت حریص بود و از عجایب حالات او بود که از نماز سیر نمی شد . وقتی دقایقی زودتر از موعد برای سخنرانی در جایی حاضر می شد تا زمان شروع سخنرانی دائم نماز می خواند . در ماه محرم و صفر بیست دقیقه ی اول ، بحث توحیدی سنگینی داشت که خیلی ها متوجه نمی شدند . می فرمود : من بدون توحید نمی توانم شروع کنم . تا دل من آباد نشود نمی توانم چیزی به شما بدهم .
خلوص این سید بزرگوار آیتی شگفت بود . در تشکیل جلسات خود ابداً به تعداد جمعیت توجه نداشت ، سخنش را با ذکر « سمع الله لمن حمده » آغاز می کرد ، بارها دیده بودندکه حتی با حضور دو نفر جلسه را شروع می کرد و همان گونه ای سخن می گفت که درمقابل جمعیت دو هزار نفری می ایستاد .
می فرمود : اگر جلسه ی ما جلسه ی علم باشد ، الان ملائکه در آن هستند و خود خدا جایش را پر می کند . وقتی دارم صحبت می کنم تازه مطالبی برای خودم منکشف می شود .
این عارف مجاهد ، هم در سنگر دانشگاه به تدریس اشتغال داشت و هم حضورش گرما بخش جبه های نبرد بود .
استاد سید علی نجفی یکی از معدود عارفانی بود که مفاهیم بلند و عمیق عرفانی را به شکلی ساده و قابل درک برای همگان ارائه میکرد . سخنرانی های باقی مانده از استاد تنها آثار باقی مانده از ایشان می باشد، سخنرانی هایی که در صحن مسجد جامع بازار، شبستان مسجد قندی، مسجد المهدی، مسجد ارگ و مسجد شهداء و دانشگاههای شریف و امیرکبیر و... ایراد شد که از آن جمله اند :
دعای سحر، اسماء نورانی دعای جوشن کبیر زیارت جامعه کبیره کتاب کلمات مکنونه فیض کاشانی کتاب سرّالصلوة امام خمینی(قدس سره) تفسیر سوره حمد امام خمینی(قدس سره) ادعیه روزهای ماه مبارک رمضان تعدادی از سوره های قرآن کریم و آیات نورانی آن و ...
وفات استاد
حجت الاسلام سید علی نجفی در روز ۶ مهر سال ۱۳۷۱ بر اثر سانحه رانندگی دعوت حق را لبیک گفتند. پیکر شریف او پس از شستشو در مسجدالمهدی در قطعه ۵۷ بهشت زهرا (سلام الله علیها) به خاک سپرده شد .
آثار منتشر شده از استاد :
نشانه حق
اولین اثری که در مورد استاد سید علی آقا نجفی منتشر شد ، کتاب نشانه حق بود که در سال ۱۳۷۷شمسی توسط آقای امین شاهجویی نگارش گردیده و از سوی مرکز فرهنگی رجا با همکاری مسجد المهدی توزیع گردید. این کتاب نگاهی کوتاه به زندگی نامه استاد سید علی نجفی به همراه متن پیام تسلیت آیت الله جوادی آملی در درگذشت ایشان می باشد که در قطع پالتویی منتشر شد .
سری از عشق
سرّی از عشق ، شرحی است بر ادعیۀ روزهای ماه مبارک رمضان که توسط عارف وارسته سیدعلی آقا نجفی(ره) در سال 1368هجری شمسی ایراد گردیده است کتاب مذکور توسط انتشارات مؤسسه فرهنگی مطالعاتی شمسالشموس به زیور طبع آراسته شد .
شبنم
گزیدهای از بیانات مرحوم سیدعلی نجفی در موضوعات توحید ، ولایت و اخلاق به همراه ابیاتی از مثنوی مولوی و دیگر شعرا که توسط انتشارات موسسه فرهنگی مطالعاتی مشس الشموس در سال 92 به چاپ رسیده است .
زبور اشک ، جلد اول، سالار زینب
این کتاب گلچینی از روضه های استاد سید علی آقا نجفی است که در پایان سخنرانی هایشان در خصوص شهدای کربلا و سالار شهیدان امام حسین ابن علی (علیه السلام) ذکر گردیده. کتاب فوق در سال ۱۳۸۸ توسط آقای مهدی مومنی در قطع رقعی تدوین گشته و توسط انتشارات عابد منتشر گرید .
لوح فشرده شرح دعای سحر
این لوح فشرده حاوی ۲۴ جلسه (۱۹۰۰ دقیقه ) سخنرانی استاد سید علی آقا نجفی است در تفسیر کتاب شرح دعای سحر حضرت امام خمینی (ره) که در سال ۱۳۶۹ در مسجد قندی و مسجد صاحب الزمان عجل الله فرجه مهرآباد جنوبی ایراد گردید . این لوح فشره برای اولین بار توسط انجمن پژوهشی ـ مذهبی کادح، انتشار یافت .
تفسیر دعای جوشن کبیر
مجموعه ای است که با عنایت به تفسیر استاد سید علی آقا نجفی از اسماء نورانی دعای جوشن کبیر منتشر شده است این کتاب در سه مجلد و با نامهای : جلوه معشوق یا کاشف البلایا ولی حسنات به کوشش آقای محمد جولایی تهرانی جمع آوری گردیده و در سال 1389 توسط انتشارات شکیب منتشر شده است .
لوح فشرده حکمت الهی
این سی دی نیز توسط انجمن پژوهشی ـ مذهبی کادح منتشر گردیده است که حاوی ۱۴ جلسه (۷۵۰ دقیقه) سخنرانی استاد نجفی پیرامون حکمت الهی می باشد که در سال ۱۳۶۷ در تهران، منزل حاج آقای کبیری ایراد شده است.
مرحوم سید محمدعلی نجفی (سید علی آقا نجفی)
ولادت : حدود 1366ه ق.
محل ولادت: نجف
وفات : 1413ق.
محل خاکسپاری : بهشت زهرا تهران
محل تحصیل: تهران ، قم
استاد عرفان : سید اسماعیل شفیعی
ایشان از نظر سلوکی شاگرد مرحوم آیت الله سید اسماعیل شفیعی بود اما بدون آنکه حضرت امام خمینی (ره) را از نزدیک ببیند. بیشترین بهره را از مکتب عرفانی ایشان برد. نسبت به امام عشق می ورزید و شارح برخی آثار ایشان به شمار می رود.
وقتی مرحوم آیت الله ربانی شیرازی (ره) به رحمت خدا رفتند امام خمینی (ره) پیامی دادند که : مدعیان فضل و حقیقت و عرفان زیادند ، اما آنهایی که به حقیقت در این مسیر قدم می زنند اندک هستند .
یاد ایامی که درگلشن صفایی داشتیم...
یادش به خیر
وقتی اهالی مهرآباد ، بچه های مسجدقندی ، مسجدشهدا ، هیئت ، دانشجویان و جانبازان جنگ می آمدند دیگر جا نبود . از راههای دور و نزدیک همه به عشق سید علی آقا و حال دعای ایشان می آمدند وقتی نام زیبای حسین را در بالای منبر فریاد می زد صورتش برافروخته می شد انگار می خواست همین الان به پیکار با یزیدیان برود . جمعیت کیپ تا کیپ تا جلوی درب مسجد می نشست خیابان را می بستند پارکینگ موتور بچه حزب اللهی ها و همرزمان جنگ دیگر جایی برای پارک نداشت ، روی حیاط برزنت می کشیدند و در خیابان هم فرش می انداختند .
سید علی آقا عادت داشت مراسم را با این دعای اعوذ بوجهک الکریم . . . شروع کند از همان اول حال مجلس را دگرگون می کرد حرفهایش از انتهای قلبش بود چنان که تا اعماق وجود مستمعین می رفت و با دلها کاری می کرد که همه ذره ذره می سوختند.
با ذکر امیرالمومنین صفا میکرد و حالی داشت . روی منبر قرآن به سر می گرفت و یک یک نام ائمه را ده مرتبه با جمعیت صدا می زد و اشک می ریخت ، قبل از آوردن نام امام زمان (عج) بالای منبر می ایستاد و دعای الهی عظم البلا . . . را می خواند . خودش می گفت که خواندن این دعا موجب استجابت است . ایشان هر ماه مبارک رمضان سه شب قدر در مسجد صاحب الزمان (عج) احیا می گرفت و بقیه شبهای ماه مبارک را در مسجد قندی مجلس داشتند .
گمشده مان را پس از چند سال پیدا کرده بودیم . همه دورش جمع می شدیم و از منبرش بهره می بردیم . تا آن روز چند سخنران عوض کرده بودیم تا آنکه با آسید علی آقا آشنا شدیم . آخرین دهه محرم زندگی خاکیش بود بالای منبر با حال عجیب خود به حضرات عرضه داشت : آقا تا کی آواره باشیم ما را ببر و عجیب گریه می کرد .
یاد و خاطره اش گرامی باد .